Bir şiir yazamayacak kadar eksik kaldı kelimelerim
Gölgene takıldığında satırlarım
Sigaranın dumanı havaya karışıyor
Sana bakarken izini kaybettim
Biliyorum ki bir yıldıza çarpıp saçına karışacak yine
Sen fark etmeyeceksin aynalar hatırlatacak
Balkon kenarları
Esen hava
Ve kök salmaya devam eden saksı içindeki çiçekler
Tüm sesler sokak lambasına vuracak
Sessizlik saracak kendini
Duvarlardan resimler geçerken
Dönüp baktığında gülümseyeceksin
Görüyorum da ellerin ellerin
Dokundukça eksiliyor yavaştan
Birazdan boşlukta kalacak
Külünü bastırıp gideceksin
Gece bitmeyecektir sende farkındasın
Bende bakacağım gökyüzüne uzun uzun
Tebessümü dudaklarıma sığdıracağım
Bana en çok soluğum tanık …
Hevidar ARSLAN
